Низ разговори со д-р Васил Чипуровски информираме за кои прегледи и испитувања може да ги направите со најсовремени апарати од медицината. Со овие информации добиваме и стручни совети за интернистички заболувања, нивно откривање и понатамошно третирање, за кои постои голема заинтересираност кај читателите, а овој пат д-р Чипуровски ќе се осврне на пулмонална хипертензија и пулмонално срце, за што вели:
-Пулмонална хипертензија според Европската кардиолошка асоцијација е зголемување на средниот притисокот во пулмоналната артерија над 25 mm Hg во мир најточно се одредува со инвазивна десносрцева катетеризациона метода. Патофизиолошки постојат два механизми во настанување на пулмоналната хипертензија алвеоларна хипоксија и пулмонална венска хипертензија. Причини за настанување на пулмонална хипертензија се посткапиларни во 78 % последица на левосрцеви заболувања како тешка митрална инсуфициенција, тешка аортна инсуфициенција, тешка левокоморна слабост итн, и на прекапиларни причини како во 10 % тоа е хроничен бронхитис и емфизем поточно ХОББ и бронхијална астма, во 1 % повторувачки бронхопулмонални тромбоемболии и во 7% причините се мултифакторијални неизјаснати како примарна идиопатска пулмонална хипертензија.
Ехокардиографски според Австриско кардиолошко друштво прифатени параметри за процена на пулмонална хипертензија се трикуспидален регургитантен џет над 3.4m/s и sPAP над 50 mm hg со или без придружни ехо знаци за пулмонална хипертензија како дилатација на пулмонална артерија над 27мм за жена и над 29мм за маж ,D shape of right ventricul итн. 
Клинички се презентира со замор, синкопа, ангина загуба на свест гушење.
Ехокардиографски покрај максималната брзина на регургитантен трикуспидален проток потребно е и процена на висината на десноатријалниот притисок преку одредување на дијаметар на инфериорни вена кава и нејзината колабсибилност на ѕидови кои се значајни во одредување на присуството или отсуство на зголемен систолен пулмонална артериски притисок (sPAP) и присуството или отсуство на пулмонална хипертензија како животозагрозувачка состојба со прогресивен тек и лоша прогноза. Зголемувањето на sPAP над 40 mmHg укажува на присуство на лесна пулмонална хипертензија над 50 mmHg на средна, а над 60 mmHg на тешка со последица десно атријална и коморска дилатација и хипертрофија и деснокоморска слабост со венски застој оток на нозе, асцитес и црнодробна конгестија и плеврални изливи.
Лекувањето е во зависност од причината со кислородна поддршка, промптно лекување на секоја респираторна инфекција, кардиотоници, бронходилататори, аминофилин, вазодилататори во високоразвиеноте медицински центри со кардиопулмонална трансплантација.
