Како да простиме, ако во нас сè врие од гнев? Како да престанеме да ги мразиме оние што нè навредиле, повредиле или повредуваат? Простувањето често го гледаме како манифестација на слабост, но зарем не подобро за да го отфрлиме бесот, огорченоста, лутината… негативните емоции кои не преплавуваат и не мачат. Простувањето не значи заборавање, оправдување или тивко поднесување на навреди. Можете да простувате и сепак да барате правда. Простувањето и помирувањето не се иста работа; оние кои се подготвени да простат не очекуваат извинување.
Како да ги научиме децата да простуваат ?
Во оваа смисла, децата речиси не се разликуваат од возрасните: тие исто така се лутат кога се навредени. Понекогаш може да оди до крајности: гневот се развива во бес и желба за одмазда, а често добива форма на физичка агресија, која ги преплашува родителите. Конфликтот е неизбежен, па затоа е важно децата да ги учиме на простување уште од мали нозе, дури и ако кавгата избила поради фудбалска топка.
Препораки
Способноста да се простува е ретка особина, но може да се развива во семејството. Најдобро е да се почне кога детето е на мала возраст и да се продолжи до полнолетство.
4-5 години. На оваа возраст, децата веројатно нема да можат да ги разберат сложеноста на простувањето, но тие се сосема способни да разберат што е љубов и несебична грижа. Научете ги со пример, читајте сликовници, за негување љубов во семејството, дарежливост и за добри дела.
6-7 години
Децата развиваат конкретно-оперативно размислување, односно веќе се способни да расудуваат за причините и последиците од човековите постапки. Отсега, тие можат постепено да го разберат значењето на простувањето.
Зборувајте со детето за добрина, дарежливсот, почит и љубов…Кога ќе ги научи овие концепти, можете да почнете да зборувате за простување, но без морализирање во духот на „мора да им простите на ближните“. Објасни вака: „Луѓето кои знаат да простуваат се пољубезни од оние што им правеле лоши работи. Простувајќи, се согласуваме да ги почитуваме оние што нè навредиле, се трудиме да бидеме дарежливи со оние што ни наштетиле. Ако им простиме на роднините, тогаш покажуваме дека ги сакаме, без разлика на се.
Објаснете му на вашето дете дека простувањето не мора да значи помирување.
Понекогаш е подобро да се држи подалеку од врсниците кои го исмејуваат. Сега можете да го поканите вашето дете да му прости на насилникот, но запомнете: простувањето е избор и во никој случај не притискајте. Ако детето се согласи, тогаш се сети на примерите од книгите и ја препознава вредноста на оној што постапил неправедно. Желбата да се покаже добрина, почит, дарежливост и љубов кон оној што го навредил мора да биде искрена.
10-13 години
-Можете да разговарате за други важни прашања со тинејџерите,
-За да ни биде простено, треба да ја признаеме нашата вина и да разбереме дека на оние што ги навредивме им треба време.
-Помирувањето е можно само под услов и двајцата да го сакаат тоа, но оној што згрешил прави чекор напред
14-18 години
Средношколците кои се подготвени за свесно простување можат да работат на своите емоции. За да го направат ова, тие мора:
-Да прифати дека е можно простување
-Да одлучуваат што сакаат да простат,
-Може да си направи список на кого простуваат и зошто,
-Да го изразат наталожениот гнев
-Да бидат подготвени за прошка
-Да размисли зошто сторителот го направил тоа,
-Да покаже милост,
-Да ја доживее болката до крај
-Да пронајде смисла во она што се случило
Пожелно е и може да се “вежба“ применува простување барем еднаш неделно во семејството: да се соберете на заедничка маса, да кажете што значи за секого простување, дека секој чувствува колку е тешко или лесно, кога треба да се прости.
