Во чест на два значајни и длабоко симболични јубилеи – 34 години од прогласувањето на независноста на Република Македонија и 20 години од формирањето на Македонскиот културно-информативен центар во Софија, Македонската амбасада во Република Бугарија и Македонскиот културно- информативен центар во Софија, организираа високодостоинствен дипломатски прием, кој остана врежан во сеќавањата како симбол на културна префинетост,
државничка зрелост и национално достоинство.
На приемот присуствуваа амбасадори, шефови на дипломатски мисии, почесни конзули, претставници од Министерството за надворешни работи на Република Бугарија, културни аташеа, раководители на образовни и културни институции, универзитетски професори, уметници, новинари, пријатели на Македонија, како и претставници на македонското национално малцинство во Бугарија – луѓе кои, и покрај предизвиците, со гордост го негуваат и пренесуваат македонскиот идентитет, јазик и култура.
Овој свечен настан, под водство на Н.Е. амбасадорката Агнеза Руси-Поповска, и со поддршка и соработка со директорот на Македонскиот културно-информативен центар во Софија, проф. д-р Зоран Пејковски, не беше само обележување на значаен датум. Тоа беше силна, јасна и достоинствена порака до целиот дипломатски и културен свет: дека Македонија останува земја со интегритет, со силен национален дух, со почит кон своето минато и јасна визија за својата европска иднина.
Музика како амбасадор на душата: Концерт на квартетот „Стрингендо“ Централен дел на настанот беше исклучителниот концерт на реномираниот гудачки квартет „Стрингендо“ од Скопје, составен од четири извонредни уметнички – Љупка Каевиќ, Наташа Лазаревска, Олгица Шундиќ и Милена Тодороска-Мургоски.
Со својот уметнички сензибилитет, техничка супериорност и емоционална изразност, тие приредија музичко патување низ времето и просторите на културната мисла – од класичниот европски репертоар, преку танго-пулсот на Астор Пјацола, до длабочините на македонската музичка душа. Нивната специјално подготвена програма опфати дела од Антонио Вивалди, Астор Пјацола, како и низа адаптации на традиционални македонски композиции – „Македонско девојче“, „Јовано, Јованке“, „Битола мој роден крај“, „Зајди, зајди“ – што беа пречекани со восхит и длабоки аплаузи од присутната публика. Музиката не само што ги спои присутните, туку ја отвори душата на Македонија пред светот, без потреба од превод, без зборови – само преку емоцијата, која сите ја разбираат.
Во таа свечена вечер, музиката стана јазик на дипломатијата, културата стана мост кон заедништво, а Македонија – блескава ѕвезда на културното небо на Европа. Културната дипломатија како мост на почит, разбирање и афирмација Со овој свечен прием, Македонија уште еднаш ја докажа својата зрелост како држава, својата уникатност како културна нација и својата решеност да гради односи со сите народи базирани на заемна почит, разбирање и вредности.
Преку културната дипломатија – овој најнежен, но најдлабок инструмент на меѓународната комуникација – нашата земја испрати порака дека:
-Не постои мал народ кога неговата култура зборува гласно
-Не постои географска оддалеченост кога срцата се поврзани преку уметност.
-Не постои минато што може да нè раздели, ако иднината ја гледаме со отворени очи и искрени срца.
Македонскиот културно-информативен центар во Софија, кој две децении работи како стожер на македонската културна и духовна присутност во Република Бугарија, продолжува да го носи факелот на нашето културно наследство. Во услови што не секогаш се лесни, Центарот останува отворен простор за дијалог, споделување, претставување на уметничките достигнувања и промоција на македонската национална автентичност.
Независноста како трајна обврска и постојана инспирација
Да се одбележи независноста значи да се потсетиме не само на историскиот ден кога народот преку референдум ја избра самостојноста, туку и на секојдневната обврска што таа слобода ја носи. Обврска да се остане доследен, достоинствен, отворен кон светот, но секогаш длабоко вкоренет во своите вредности. Во свет кој сè повеќе се соочува со кризи на идентитет, со загуба на културна меморија, со политичка фрагментација, Македонија се стреми да биде стабилна точка- мост меѓу културите, меѓу историјата и современоста, меѓу своето наследство и иднината кон која чекори со визија.
Затоа, оваа вечер беше повеќе од настан – таа беше потврда дека Македонија не само што заслужено го зазема своето место во европската културна мапа, туку и гордо и достоинствено го брани тоа место со интегритет, умешност и длабока почит кон себеси и другите.
Заклучок: Македонија – земја што зборува со срце, а се слуша со почит
Преку овој свечен чин – со музика, со слово, со присуство, со срце – Македонија уште еднаш се претстави како држава со душа, како народ со меморија и како културна нација што има што да понуди на светот. Честитките, восхитот и благодарноста од присутните гости – меѓу кои голем дел првпат имаа можност да се сретнат толку блиску со македонската култура – се најголемото признание дека нашето присуство беше автентично, нашиот збор – искрен, нашата музика – допирачка, а нашата тишина – исполнета со достоинство.
Оваа вечер покажа дека, и по 34 години независност, Македонија продолжува да чекори храбро, гордо и достоинствено – со лице кон иднината, но со срце што никогаш не заборава кој сме, од каде доаѓаме и што носиме со себе.
